Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Περιδιαβαίνουν οι ψυχές,
να παρηγορηθούνε
μέσα σ΄ αβάσταχτες σιωπές
την ερημιά υμνούνε
καταμεσής του ουρανού
κενό από αστέρια
σου ταξιδεύω με το νου
δυο άσπρα περιστέρια
σώματα ανέκταφα βογκούν
σε προσμονές χαμένες
κλείνουν οι πόρτες και βροντούν
καρδιές ξεσπιτωμένες
μια χούφτα χώμα σου κρατώ
να με παιδεύει χρόνια
σε γλάστρα με βασιλικό
Ζωή σου δίνω ακόμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου