Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Βαρέθηκα τα καθαρά σεντόνια,
την μυρωδιά της απουσίας στο κρεβάτι μου.
δεν παραιτείται το σώμα, έχει ψυχή.
σχίζονται οι ώμοι μου σιγά σιγά...
βγάζουν φτερά... για να πετάξω
προς τον έρωτα...

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Έχεις κρυμμένα στο στήθος σου, τα τύμπανα.
γέρνω το κεφάλι και τ΄ ακούω...
μυστικό μου που δεν φανερώνεσαι...
βουβή ιαχή μου...
και ο πόλεμος συνεχίζεται...

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Άγριο ένστικτο μέσα μου!
σε θέλω όταν δεν έρχεσαι...
και σε μισώ μες τη μακρόσυρτη σιωπή του φθινόπωρου...
δυο ξένες υποχρεώσεις, σε ένα σημειωματάριο του πόνου.
δυο ανάγκες, βρεγμένα πουκάμισα σε στερημένα κορμιά.
και εκείνα τα δάχτυλα, να γράφουν ιστορίες,
στην γυρισμένη σου πλάτη...
άγριο ένστικτο μέσα μου!
θα παντρευτούμε, κάτω από ένα κυπαρίσσι,
γράφοντας με αίμα που δεν φοβήθηκε,
την μόνη μας αλήθεια...

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Δεν σου τραγούδησα να μ΄ αγαπήσεις,
δεν χαμογέλασα, δεν ψιθύρισα όμορφα λόγια
που ξελογιάζουν...
δεν χάιδεψα τα μαλλιά σου,
δεν σου έδωσα υποσχέσεις για το αύριο...
κεραυνό είχα στο βλέμμα μου,
που τον κράτησες!

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Σε συναντώ...
 μέσα από εικόνες του νωχελικού μου μυαλού
και χρώμα δίνω φωτεινό,
τόσο πολύ...
 που δεν μπορώ να το αντέξω...

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Τα παιδιά παίζουνε ΄΄κρεμάλα΄΄
ανάμεσα σε γέλια και φωνές...
και εσύ παλεύεις να κάνεις σωστή θηλιά,
για να αντέξει το βάρος της ευθύνης σου
που ζεις...

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Επιστροφή και μεταμέλεια...
και ο πόνος?
από επισκέπτης, έγινε μόνιμος κάτοικος.
τόσα βράδια με συντρόφευσε,
πως θα του πω να φύγει?

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Μη με κοιτάς φθινόπωρο...
προσπαθώ με όση καρδιά μου απομένει
τη μνήμη να κρατήσω.
σπαθί το πάθος της Ζωής,
μα... σκουριασμένες οι αρθρώσεις, πως να το υψώσουν?
και είναι εκείνη η στιγμή που όλο φωνάζει...
και είναι εκείνη η φωνή που όλο ζητάει...
πνίγηκα στη συνοικία της απόρριψης,
λάθεψα στο καφενείο της συγνώμης.
μη με κοιτάς φθινόπωρο...
φύλλα κι εγώ σκορπάω...