Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

 Θωρακισμένος μέσα στο πλήγμα του ο χρόνος φεύγει

η αφοσίωση στο χθες παραμένει ανέγγιχτη...

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

 Νυχτώνει η θύμηση και σπάει τη χαρά κομμάτια...

αφού δεν βλέπεις, δεν ακούς,

αφού δεν σε αγγίζω ,και δεν σου μιλώ,

τι νόημα έχει η μέρα?

κάθε βραδιά ψάχνω το άστρο μα δεν τα καταφέρνω...

δεν υπάρχει ικανότητα πια για το οτιδήποτε...

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020

Ίσως σκύβεις ευλαβικά πάνω στις λέξεις μου

ίσως τρέχεις νοσταλγικά πίσω στα λάθη

ίσως κάποιες βραδιές χάνεσαι πίσω από λίγο αλκοόλ που σε τυραννά

ίσως πατάς στα χνάρια που δεν σβήστηκαν

ίσως θέλεις να γυρίσεις...ίσως....

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

 Αναμονή για το θάρρος

σ ένα δρόμο άγνωστο και ματωμένο

με χέρια αδιάφορα που ξεριζώνουν

Αναμονή για το τέλος...

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

 Αθόρυβη σαν πάνθηρας ελέγχεις τη ζωή μου

σε εξορία μυστική τ όνειρο καρφιτσώνεις

θα είμαι εδώ απάλευτη για ακόμη μια φορά...

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Μου λείπουν ρε γαμώτο όλα αυτά που δεν έζησα,
 που δεν θέλησα, που δεν πόθησα...
η εκδίκηση του χρόνου είναι... ή το διαολεμένο μου μυαλό, 
μου παίζει παιχνίδια?

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Στη μελαγχολική μου εικόνα, το δάκρυ δεν πετρώνει...
αφήνεται ελεύθερο ν αυλακώνει ανεξέλεγκτα και να προδίδει...
κι ο βούρκος ,όλο και βαθαίνει στη ψυχή...
ποια περαταριά θα τον διασχίσει ?

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2020

Στη γέμιση του φεγγαριού βλέπω το πρόσωπό σου
μου χαμογελάς...κάθε πανσέληνος είσαι εσύ!
 

Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Σιωπή του χρόνου που κυλάει
και μας χαράζει διαδρομή
Φωνή του πόνου που χτυπάει
και λιγοστεύει τη ζωή...

Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Ανυποψίαστος περπατάς στις απαγορευμένες γειτονιές 
μιας εχθρικής πόλης που καρτερά να σε λαβώσει ο αέρας της...
φοράς την υποψιασμένη προσωπίδα και θαρρείς πως κρύβεις το θυμό σου...
δεν είσαι εσύ σήμερα και δεν θα είσαι εσύ αύριο...
μεταλλαγμένη ψυχή θα βαδίζεις σε μέλλον που δεν θα επιτρέπει χάδι και φιλί...
θ΄ αντέξεις γιατί είσαι πολεμιστής
θ΄ αντέξεις γιατί είσαι άνθρωπος
θ΄ αντέξεις γιατί είσαι εσύ...
καταρρέοντας κάθε βράδυ στο φιλόξενο στρώμα της μοναξιάς σου
μετρώντας σαν το φαντάρο άλλη μια μέρα που πέρασε αλώβητη....

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Πόσο σκοτάδι να χυθεί μες στο σκοτάδι? Πόση πίκρα ακόμη μέσα στη πίκρα που βιώνω?
αύριο χώμα θα κυλίσει πάνω σου και ένα μέρος της αθωότητας μου
θα θαφτεί μαζί σου...και δεν θα είμαι εκεί, κανείς δεν θα είναι, θα είσαι μια ψυχή μόνη όπως ένιωθες ότι ήσουν πάντα κι ας μην το έλεγες...
άραγε τι είναι πιο θανατερό? ο θάνατος που νικάει, η η μοναξιά που τον συντροφεύει?
ίσως η επιβεβλημένη καραντίνα που ζούμε να γίνει άλλοθι για προδότες...Αν δεις,να μην δεις,μην πονέσεις κι άλλο...
συγνώμη που υπήρξα ένα μέρος της ταλαιπωρία σου  για χρόνια...
μακάρι να ήμουν πιο δυνατή και τολμηρή απέναντι στις προκλήσεις σου...
σ ευχαριστώ για όλα όσα απλόχερα μου χάρισες...ήσουν μέντορας και δεκανίκι μου στο ξεκίνημα της επαγγελματικής μου και όχι μόνο ζωής...
κάποτε χαριτολογώντας σου είχα πει ότι θα είμαι η μόνη που θα σου ανάβει το καντήλι στο μνήμα σου...τα φερε έτσι η ζωή που και να θέλω δεν μπορώ να αθετήσω το λόγο μου...
αντίο....


Πέμπτη 12 Μαρτίου 2020

Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

Με μια αγάπη κακοποιημένη από το χρόνο
επιστρέφεις και αναλύεις τις μέρες, τις ώρες, τις στιγμές,
που χάθηκαν σ έναν ορίζοντα σκοτεινιασμένο από λάθη...

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020