Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Δίνω υπόσταση σε χρόνο παλιό...
σαπίζουν τα κομμάτια μου...
σημαδεύω ώρες σε ρολόγια σταματημένα,
ημερομηνίες σε ημερολόγια περασμένων χρόνων,
σελίδες σε βιβλία φυγής,
τραβάω γραμμές σε ποιήματα ανάγκης,
σημαδεύω τη Ζωή μου
και απλά...πυροβολώ!

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Ουρλιάζει η ζωή μου,
κλεισμένη στο μπαλαούρο του έρωτα σου...
προσήνεμο στο πόνο κάθε σκέψη...
χάνομαι μέσα στο μαύρο...
αχρηστεύομαι...
σε γόρδιους κόμπους όλη η αγάπη!

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Ένας τρομαγμένος άγγελος μου ψιθύρισε...
λόγια μπερδεμένα μ΄ αναφιλητά...
μου είπε να φυλάξω το παραμύθι μου
μέσα στο χάρτινο κουτί που είχα 
φτιάξει σαν παιδί...
΄΄εχει χαλάσει πια΄΄...του είπα...
΄΄και το παραμύθι σου
χαλασμένο ειναι΄΄...αποκρίθηκε...

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Ξεσπιτωμένη αγκαλιά
κι ο χρόνος μια λεπίδα
χειροκροτεί η ομορφιά
σε δρόμο που δεν πήρα
ο δισταγμός σου μια σιωπή
με δόντια χαλασμένα
και η αγάπη μια κραυγή
ξεφεύγει από μένα
στων τραγουδιών σου τις στροφές
λικνίζω τη χαρά μου
φέρνει ο βοριάς καταστροφές
ριζώνονται βαθιά μου
πόρτες κλειστές μνήμες κενές
βροχή γεμάτη λάσπη
σφραγίζονται οι προσευχές
Θεός πια δεν υπάρχει
κωπηλατώ δίχως κουπιά
με χέρια πονεμένα
γραμμα που δεν θα λάβεις πια
θα σου μιλά για μένα
τέσσερις τοίχοι στη σειρά
μα ούτε που σε νοιάζει
η τρέλα έγινε θηλιά
παίρνει και σκοτεινιάζει....

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Η σκέψη σου απόψε,
πείραξε τους ανέμους.
συμμετοχή στο δράμα,
ανέφικτου αγγίγματος.
παντού σιωπή...
και εκείνος ο ώμος σου...
γέρνει από το βάρος 
ενός ταξιδιού,
που δεν ξεκινάς να κάνεις....

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Με καρτερούσες, σ΄ αυτό το άγονο χωράφι,
σπορά χαμένη, απ΄ του χρόνου τον καιρό...
με καρτερούσες, και έγινε η γης χρυσάφι,
μα...που να το μοιραστώ?