Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Όταν η Ζωή,
 χορηγείτε με μάσκα οξυγόνου,
γέρνει το βλέμμα,υποκλίνεται
στο θέλημα του Θεού!
Στον θάλαμο υπομονής, γυροφέρνεις διαρκώς...
βαλβίδες, αέρια, ήχοι, σκιές.
υπηρέτης μιας δύναμης που δεν αγγίζεται!
Κάτω όροφος, πάνω θλίψη...
συναίσθημα απόρριψης.
φθήνια συναισθημάτων και τέλος.
δεν υπάρχεις άνθρωπε...
ξευτελίζεσαι...υποβαθμίζεσαι.
πεταμένη ζωή στα σκουπίδια...

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Παίρνεις την περαταριά και έρχεσαι...
λάδι σε καντήλι η θάλασσά μου.
θολή εικόνα, που όλο και ξεκαθαρίζει το δάκρυ μου.
μεγάλη απόσταση, μικρή Ζωή...

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Στην ερήμωση του νου αντιστέκομαι.
βουλιάζει η σιωπή, σε υποσχέσεις άγονες...
μετανιωμένα αστέρια,
σύννεφα μακρινά.
η θαλπωρή της σάρκας σου, αμύνεται...
πάλι ο ίδιος θα σαι, θα το δεις!

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Γροθιά στον ντουνιά,
πληγή με αλάτι.
λόγια φευγάτα αερικά,
κλείνουν το μάτι.
στα μυστικά του Θεού
ένα δικό μου.
σβήνει η γραμμή του παλμού
το όνειρο μου...

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Ζωή...
 σε βλέπω, μέσα από κουρασμένα βλέμματα,
σε ακούω, γύρω από ακαταλαβίστικες λέξεις,
σε αναγνωρίζω, πίσω από καρτέλες ασθενείας,
σε αισθάνομαι, στα τρεμάμενα χέρια,
σε μυρίζω, σε ανοιχτές πληγές,
σε ζυγίζω, σε φιάλες ηλεκτρολυτών,
σε αγαπώ, που σε χάνω...

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Σ΄ ένα μπαλκόνι,σβησμένος πόνος με αποτσίγαρα.
θέα ψυχρή...
φοβάσαι και να ατενίσεις...
κάτοικοι μόνιμοι στο δίπλα μέρος.
και μια μπουγάδα σ΄ ένα σύρμα ανάρριχτη πρόχειρα...
τρίτος όροφος...
δωμάτιο 404...
δοκιμασία χωρίς τέλος...

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Ο καιρός της Ευτυχίας μας ήρθε!
ξεκίνησε από μια φτωχογειτονιά
και ασθμαίνοντας έφτασε...
μου συστήθηκε και δεν τρόμαξα
απ΄ την ταλαιπωρημένη της μορφή...
μου έφτασε μόνο ν΄ ακούσω τ΄ όνομα της
και πως θα μείνει...