Στην ερήμωση του νου αντιστέκομαι.

βουλιάζει η σιωπή, σε υποσχέσεις άγονες...

μετανιωμένα αστέρια,

σύννεφα μακρινά.

η θαλπωρή της σάρκας σου, αμύνεται...

πάλι ο ίδιος θα σαι, θα το δεις!