Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Κοντά μου

Είσαι κοντά μου
και μου ισχυροποιείς την μοναξιά
εμπλουτίζεις την καρδιά μου τραύματα
μου παραληρείς το συναίσθημα
μου χαλιναγωγείς την ηδονή μου
μου καρατομείς την αδυναμία μου
μου μολύνεις την σκέψη μου
μου εμβολίζεις την επιθυμία
μου ματαιώνεις τη φυγή
μου ομορφαίνεις το χάος!
Σώμα κενό...
αιωρούμενο σε ατμόσφαιρα υποκρισίας.
καπνισμένο τσουκάλι η στιγμή
που η αφή, θέλησε να νιώσει...

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Θυμίαμα μετάνοιας 
ανάβεις κάθε βράδυ...
μα τα παράθυρα κλειστά
σφαλίζουν τη συμπόνια...
Μ ένα καπίστρι στο λαιμό ακολουθείς,
ξυπόλητος στο σαλτσινο μου.
βάσανο ψυχής, απιθωμένος λόγος.
και το φιλί από χολή που πνίγηκε σε ξύδι...
και η πληγή, χωρίς αυτό
αιώνια θα μείνει...

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Χέρια υπομονής, πακετάρουν την νυχτερινή αλίευση.
πάγος και φελιζόλ θα συντροφεύσουν
το μεσημεριανό σου γεύμα...
η θάλασσα της γέννας σκόρπισε για ακόμη μια φορά
χαμόγελα αισιοδοξίας, για το αύριο.
έστω...κι αν εκείνο, ανταμώνεται και πηδιέται 
μόνο με ακονισμένα μαχαίρια,
ικανοποιώντας τα σαδιστικά του ένστικτα!!!

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Φώναξε με δυνατά!
γράψε τ΄ όνομά μου σε τοίχους
με γκράφιτι ερωτηματικά,
υπέγραψε μ΄αυτο, συμφωνημένες προδοσίες
και κανε με διαφήμιση σε σταθμούς
λεωφορείων, που γυρίζουν στο πουθενά.
ζωγράφισε με, σε ακουαρέλες ντροπής
και παίξε με στοιχηματίζοντας σε λάθη.
πρόσθεσε με, σε αναγνώσματα τουαλέτας
και γλίστρησε με σε γλώσσες φιδίσιες.
φώναξε με δυνατά...
τ΄ όνομά μου, κλαυσίγελος!!!

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Επικοινώνησαν απόψε οι θάνατoί μας.
αγιόκλημα η μυρωδιά τους, έπνιξε το χώρο.
έσμιξαν με αίμα αθώο και ένοχο
και πορεύτηκαν στην οδό της λησμονιάς.
Κράτος ανάγκης έγινες.
μετρώ στιγμές και μπερδεύομαι.
ξαναρχίζω, ξαναμετρώ, ξαναμπερδεύομαι...
τις αγκιστρώνω για δόλωμα 
και πάω για ψάρεμα...

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Βουτάς στα νερά δίχως φόβο,
ψάχνεις τροφή.
κι εγώ θεατής σε θέαμα που για τους
περισσότερους είναι αδιάφορο.
σε κοιτάζω, σε θαυμάζω!
σε λίγο χορτασμένος θα πετάξεις.
όμως εγώ...τιμωρημένη από Θεό
και από ανθρώπους δεν μπορώ να υψωθώ.
γιατί εγώ δεν είμαι τσικνιάς!!!
Καπέλο σε φουγάρα
για ζεστασιά ψυχών...
ακαλαίσθητες λάμπες στολίζουν χώρους, 
ντυμένους με πλαστικό.
καταναλωτισμός υπερβολής και ματαιοδοξίας.
ανασαίνω βρόμικο αέρα,
που εξακολουθεί να τρυπώνει αυθαίρετα παντού.
παραλογίζομαι και εκνευρίζομαι
με την έξοδό μου...

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Γυρίζω τρελαμένος πλανήτης
στο ηλιακό σου σύστημα.
αναλώσιμος έρωτας
για αρχέγονα ένστικτα.
διαφυγή, από τάφρο,
με τα φίδια συγνώμης.
και εσύ, επιθετική ηλιαχτίδα
που όλο τρυπώνεις, τρυπώνεις, τρυπώνεις...

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Γέφυρα

Πέρασα τη γέφυρα της ερημιάς,
με αντισταθμίσεις ντροπής.
η αλητεία της καρδιάς σου,
δρόμος φωτεινός στο βράδυ μου.
κέρασα το φόβο μου στους περαστικούς
και απαλλάχτηκα.
γεννιέμαι κάθε Δευτέρα και πεθαίνω τη Κυριακή...
κι εσύ, έρχεσαι το ξημέρωμα,
να ημερώσεις κραυγές ονείρων...

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Σκαρφαλώνω στα βράχια της καρδιάς σου.
ισορροπώ και ορθώνομαι,
ψυχής ανάστημα.
πλαγιές και κορυφές,
ένα μου κάνουν.
γελάς... και η δύναμη του γέλιου σου
αόρατο χέρι, που με σπρώχνει.
ξαναβαφτίζομαι στο αίμα σου!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Ανάμνηση

Βάλσαμο στην φυγή σου, ένα ποίημα.
μάτια κλειστά και χέρια τρεμάμενα.
ανάπλαση όνειρου, που μόνο συζητήθηκε.
αέρας βαρύς και γέλιο δίχως ήχο...
με συνόδεψε το βήμα σου, όχι εσύ...
δεν κατάλαβα... της φωνή σου το αντίο.
βούλιαξα μες τη ματιά σου,
που άλλα μου μαρτυρούσε...

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Μάδησα τριαντάφυλλα και σκόρπισα τα πέταλα
στου πόθου τα σεντόνια.
μάζεψα μ΄ ευλάβεια όλα τ΄ αγκάθια τους
και τα έστρωσα ένα  ένα, χαλί στο πέρασμά σου,
ως τη πόρτα της καρδιάς μου.
ξυπόλητος θα περπατήσεις
κι αν αντέξεις, θα με φτάσεις...

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Τιποτένια μοίρα μου,
στα χαρακώματα της ύπαρξης,
έστησες ναρκοπέδιο.
δανείστηκα δάχτυλα
να μετρώ ανατινάξεις...
Λέπτυνε επικίνδυνα το δέρμα μου...
διαγράφονται εξαίσια οι φλέβες των χεριών μου.
υποφέρω...
δεν αντέχω άλλο ν΄ ακούω το παράπονο τους,
που δεν τις περπάτησες!!!

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Τραβώ το δρόμο της καρδιάς
που σχίζει στα δυο τη λιμνοθάλασσα.
αργά βήματα ,διαδρομή ατέλειωτη
και ανάσα από μυρωδιά αλατιού.
ποτίζω το μεδούλι σκιές που φοβίζουν,
ματιές που ελπίζουν
και κουβέντες που ανεμίζουν,
σημαίες δίχως πατρίδα.
γέρνει ο ήλιος και αγριεύει ο καιρός.
επιστροφή με την ...όπισθεν.
να μην πισωπλατίσω τον έρωτα.
εκεί στην Αγία Τριάδα...
Κοίταξε με...
Υποδύομαι...
Ρεπερτόρια...
Ιεροσυλίας...
Αντιμάχομαι...
Καλπάζοντας...
Ηττες...

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Πέθανε η σκέψη μου.
την θάβω κάτω απ΄ την αμυγδαλιά.
θα την σκεπάσουν τα άνθη της 
που σαν βροχή θα πέσουν...
πατώντας πάνω της
δεν θα την πονέσεις άλλο...

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Δεν έχεις μάθει να λες σωστά τ΄ όνομα μου.
τρικλοποδιές σου βάζουν, γράμματα και τόνοι.
και εσύ βρίζεις, σαν μεθυσμένος ψαράς,
που απόμεινε μόνος σε ταβέρνα με τελειωμένα βαρέλια.
πως να ειπωθεί η αγάπη δίχως όνομα?
πνίγηκα μέσα στη πίκρα σου, που την γεύτηκα
ξεδιάντροπα και την κράτησα λάφυρο, για
το ξεσήκωμα της άνοιξης.
και εσύ, απελπισμένος, σκάλισες το Σταυρό
του μαρτυρίου μου, μ ένα άλφα...
Αγράμματος θάνατος!

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Εμπνευση

Στερεύω από χυμούς και αιτίες,
επιχειρήματα φυγής
και λύτρωσης παιχνίδια.
δεν κάρπισαν τα λόγια μου,
τινάχθηκαν στο χώμα,
πατήθηκαν απ΄ τους καιρούς
που τρέχαν λυσσασμένοι.
ο θάνατος της έμπνευσης
μου χτύπησε τη πόρτα,
όμως στο δρόμο το δεντρί
δεν έσταζε νεράντζι...
κι έτσι γλυκό του κουταλιού
δεν βρήκα για να φτιάξω.
πως να φιλέψω το καημό
πριν θρονιαστεί στο στήθος?

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Παρακολουθώντας 
το παραμιλητό του άγνωστου θαμώνα απέναντί μου
μετρώ διαφορές...
ταξική, φυλής, εθνικότητας.
αυτά φαντάζουν.
τ΄ άλλα είναι βαθιά κρυμμένα...
όμως ανταμώνοντας το υγρό βλέμμα τα βλέπω...
μοιάζουμε και η συνειδητοποιημένη αλήθεια
πως με τρομάζει...

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Καθέλκυσα το όνειρό μου
χθες το βράδυ.
σε παγωμένα νερά
άγριας θάλασσας.
μέτρησα σαράντα κύματα
και έδωσα την κατάρα...
να μην σταθεί πουθενά!!!

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Άνοιξη

Ένας ασφόδελος στο χέρι μου,
πρότυπο λησμονιάς
για το λυκόφως του κάτου κόσμου.
την πρώτη μέρα της άνοιξης
μου χαρίζεις νεκρολούλουδο
και με κερνάς χλομάδα.
θα κρατήσω το κοτσάνι του,
είναι ότι πρέπει για να φτιάξω
ανεμόμυλο, να γυρίζει
στο απογευματινό αεράκι σου!