Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Χιλιάδες γράμματα, που έλεγαν πολλά...
λέξεις, που έτρεχαν πάνω σε χαρτιά γεμάτα
χρώματα και εικόνες.
αγάπης λόγια, που μόνιασαν στιγμές
και εξόρισαν λύπες...
γράμματα, τοποθετημένα με ευλάβεια
σε χειροποίητη κρυψώνα...
γράμματα, που θόλωναν τα μάτια μου
με δάκρυα ευτυχίας
κι έτσι ποτέ δεν κατάφερα να προσέξω
το υστερόγραφο...

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Η σκέψη μου
κολλημένη πεταλίδα σε βράχο...
λιπόσαρκο βιβλίο η αγάπη σου
που διαβάστηκε άπειρες φορές...
βάζω τις λέξεις ανάποδα,
μπλέκω τις συλλαβές,
ανακατεύω τις προτάσεις,
μα, το νόημα ίδιο...
αδιαφορία!

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Εφιάλτη μου...
νυχτώνω ξημερώνομαι 
στην αγκαλιά σου.
υπάρχεις...
 για να κρυσταλλώνεις τις προσδοκίες μου,
να ραγίζεις τις ελπίδες,
να καταδικάζεις τα όνειρα.
υπάρχεις...
 νομίζεις...

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Οι λέξεις μου,
 αυτοπυρπολούμενες
ολόγυμνες σκιές,
 που αφήνουν μαύρα σημάδια στο πέρασμά τους.
νεκρές, από υποχρέωση,
ραγίζουν αδύναμα οστά εγκεφάλου,
μονομαχώντας σε αρένες εξαθλίωσης.
κι έπειτα,
 ξαπλώνουν να περάσεις
το θριαμβευτικό σου άρμα,
πάνω τους...

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τραγούδι μου ατραγούδητο
ψυχή μου φυλαγμένη
καχύποπτα σε καρτερούν
αισχρά στόματα φάλτσα...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Πόσες φορές έχω πεθάνει μέχρι τώρα?
αναρωτιέμαι...
η αριθμητική μου φτάνει μέχρι το δέκα...
μετράω ως εκεί και ξαναρχίζω...
δέκα και δέκα και δέκα...
γεμίζω τετράδια με δεκάρια,
αλλά ποιος μπορεί να τα προσθέσει?
ντρέπομαι να ρωτήσω...
Χειροκροτάς
τα λάθη,τα ψέμματα,τα δάκρυα.
κι εγώ παλιάτσος σε ετοιμόρροπη σκηνή,
γελάω κλαίγοντας
και υπομένω...
κάτι οι ώρες,κάτι οι μέρες
κάτι τα χρόνια μου...
κουσούρια ανεκτίμητα!

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Τον τελευταίο καιρό απόχτησα καινούριο χόμπι.
δένω περίτεχνα τα δάκρυά μου,
σε δαχτυλίδια...
γέμισε η μπιζουτιέρα μου 
μονόπετρα!
Το πήρα απόφαση!
δεν σε σκοτώνω!
έτσι θα αποφύγω να σε κλάψω...
θα κρατήσω τα δάκρυά μου,
για θεία κοινωνία την κυριακή!
και τα λουλούδια που θα σου έφερνα
στο μνήμα σου,
θα τα φυτέψω σε άγονο χώμα...
είμαι περίεργη να δω αν θα πιάσουν...

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Αδάκρυτο πέλαγος η αγάπη μου,
ανυπόφορη έλλειψη συναισθήματος...
ποια αγάπη?
πετρώνω ανάμεσα στα φρύδια σου,
ταΐζω αίμα τα αγρίμια σου
και καρφώνω σελίδες με ποιήματα
πάνω στον ήλιο.
γιατί δεν φεύγεις?
κ ο υ ρ ά σ τ η κ α . . .


Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Γλυκαίνω τη ματιά να σε αγγίξει...
ξερίζωσες τις νύχτες απ΄ το χρόνο μας
και μ' άφησες μόνο θλιβερά μεσημέρια,
γεμάτα αλκοόλ.
σ' αναζητώ και χάνεσαι...
σε ξεπερνώ και έρχεσαι...

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Στην απόχη του χρόνου,
πιασμένα συναισθήματα,
θαρρώ νεκρά στην παγωνιά...
η μνήμη απόδειξη ζωής
που αντιστέκεται,
στον ίλιγγο της επιθυμίας.
κουρασμένα κορμιά παραδίνονται...
και δεν μιλάς!
ούτε για το χθες,
ούτε για το τώρα,
ούτε για το αύριο.
μόνο μουγκρίζεις ηδονικά,
σε ξένα χάδια...

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Θα με συνοδεύσεις στην άκρη του κόσμου...
θα περπατώ αθόρυβα πλάι σου
και θα έχω χαμηλωμένο το βλέμμα.
στολίδια δεν θα φορέσω
και τα ρούχα μου θα είναι μονόχρωμα.
θα χτενίσω μόνο τα μαλλιά μου
και θα τα πιάσω με εκείνη τη μικρή πεταλούδα
που μου χάρισες...
ενθύμιο μιας ζωής απάνθρωπης...

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Στον απόκρημνο χείμαρρο του ιδρώτα σου,
χάνομαι.
εκεί με θέλεις,
εκεί με βρίσκεις.
όμως άκου με...
το μυαλό σου άφησε ν αγγίξω απόψε,
πνευματολάτρης εγώ εξορισμένος,
τα απομεινάρια του νου μου,
στεφάνι να σου καταθέσω!

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Άνοιξα την πύλη μου,
ελα μαζί μου!
κι ας κόβεται η ανάσα στα μισά του δρόμου
κι ας θολώνει η ματιά από απόγνωση
ελα μαζί μου!
όλοι φτιάξανε αντικλείδια για να μπουν,
εσένα σου άνοιξα...
δεν λυπάμαι πια...
νεκρός ο σπόρος σου,
στεγνά τα μάτια σου,
σφιχτά τα χείλη,
κομμένη γλώσσα,
χέρια νικημένα,
πόδια αδύναμα...
τι να σου φοβηθώ???

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Μπαινοβγαίνεις μέσα μου
χωρίς ταυτότητα...
δεν ξέρω ποιος είσαι, τι είσαι...
δαίμονας, στοιχειό, Θεός η άνθρωπος.
το σώμα μου καθαρτήριο,
για τις ενοχές σου.
πρέπει να είσαι πάντα μεθυσμένος...
χύνεις μέσα μου αδιάκοπα δηλητήριο...
φονεύεις το είναι μου...
κι εγώ, λιγώνομαι στην επιθυμία...
μυσταγωγική πόρνη!

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Έμαθα να ξενυχτώ με τη σιωπή μου,
να μετακομίζω ότι ξεμένει από καρδιά σε ξένο όνειρο,
να καταλαβαίνω την τροχιά της άπατης
και να παραιτούμαι απ΄ την ελπίδα.
έμαθα...

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Γεγονότα στοιβαγμένα, το ένα πάνω στο άλλο.
υπόγειο έγινε η ψυχή μου...
ξέφτισε το όνομα που με βάφτισες κάποτε...
αν θυμάμαι καλά, ήταν ''πόθος''.
όλη η αγάπη σου μια αδιάκοπη φυγή...
σε στίχους παλιών χαρτιών,
θα την διαβάζουνε αύριο,
πρόσωπα ραγισμένα από θλίψη...

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Γυμνά τα κόκαλα,
μαχαίρι δεν αντέχουν!
αποχαιρετάνε τη σάρκα
που έφυγε νωρίς...
και αφήνονται βορά
σε αγέλη παλιανθρώπων...
Καρδιά τρελή...
περιπλανιέσαι τα απογεύματα,
στα ερημωμένα κοιμητήρια.
εκεί που η ζωή σφάλισε πόρτες.
και χαϊδεύεις βρόμικα μάρμαρα
σε χορταριασμένα μνήματα...
έπειτα, κόβεις ένα γαρίφαλο,
στολίζεις το πέτο σου
και αποχωρείς χαμογελώντας
στη σκέψη πως εσύ έχεις ξεφύγει...
το βράδυ σου σε περιμένει!
καρδιά νεκρή...

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Γεμίζω στιγμές,
το ημερολόγιο πένθους.
ημερομηνίες δεν θυμάμαι
και δεν έχουν σημασία.
η χάραξη του πόνου
δεν στέκεται πάνω σε ημερομηνίες,
αλλά μόνο σε στιγμές...
στιγμές που δεν έζησες εσύ...
αλλά ο άλλος σου εαυτός...
αυτός που δεν εννόησε
και έτσι δεν κατανόησε...
ο άλλος που δεν καθρεφτίζεται σε καθρέφτες ματαιοδοξίας,
ούτε μπογιατίζεται από χρώματα έξαψης...
ο άλλος που με πονά, που δεν είμαι εγώ,
για να μπορώ να αντιπαλέψω το σπαραγμό της λήθης!!!!

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Σε όλες τις ρωγμές του σπιτιού
τρυπώνει το φως...
ξυπνώ χωρίς να κοιμάμαι...
πεθαίνω από σκέψεις,
για την παρακμή του έρωτα.
κι αυτή η πόρτα μου,
έχει μέρες να χτυπήσει...

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Μέσα στον ευχαριστήριο ωκεανό σου,
κολυμπά το ψέμα μου.
ξέφυγα από την υποταγή,
ελευθερώθηκα...
ξεπέρασα τον Θεό σου
και την ποινή του έρωτα...
σαν φθινοπωρινή βροχή
περιμένω να κυλήσει το αίμα της
ανώφελης θυσίας σου...

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Ψυχή αφύλακτη σε επιθέσεις βαρβαρότητας,
λαιμητόμος το όχι σου!
σκαλώνουν οι λέξεις στον ουρανίσκο μου
τώρα που φεύγεις...
κι αυτό το φεγγάρι...
ξεκάρφωτη τελεία σε σκονισμένο γαλάζιο...