Μυρίζει ο αέρας φάρμακα,
δεν φεύγει αυτή η μυρωδιά απ΄ τα ρουθούνια μου.
κι αυτό το άσπρο που ποτέ δεν το λάτρεψα.
τυλιγμένη στο νεκροσέντονο η αγάπη...
ανασήκωσα λίγο, να την κοιτάξω...
δεν φεύγει αυτή η μυρωδιά απ΄ τα ρουθούνια μου.
κι αυτό το άσπρο που ποτέ δεν το λάτρεψα.
τυλιγμένη στο νεκροσέντονο η αγάπη...
ανασήκωσα λίγο, να την κοιτάξω...
...Και σε ένα τόσο μικρό χρονικό μερίδιο όλα να αλλάζουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παλμός σαν μαθητευόμενος χορευτής υπακούει στις εντολές του δασκάλου που του φωνάζει σταμάτα! Και αυτός ανύμπορος πιά σωριάζεται και τον αγκαλιάζει το πέπλο του αγνώστου...