Φυλακισμένη από το ίδιο μου το σώμα,

αγναντεύω στα στενά περιθώρια ουρανού,

το ξεκίνημα μιας ακόμη μέρας ερημικής.

πέρα από τη γλώσσα, δεν έχω άλλο τρόπο μέτρησης.

τρέμω μην κάνει λάθος και μου βγουν λίγες

η μου φανούν πολλές οι ώρες...

ακόμη και η ελπίδα μου, έχει το σχήμα του σταυρού!