Ετοιμάζεις τα δίχτυα της συγχώρεσης με λατρεία.
πριν σουρουπώσει, θα πέσουν στα ήρεμα νερά της λιμνοθάλασσας
αλιεύοντας ζωές.
μια ακόμη μέρα που παλεύει το μέσα σου με το εγώ σου.
στο βασίλεμα της ύπαρξης, μόνο η ιεροτελεστία μετράει στιγμές.
ίσως αλλάξει κάτι...
ίσως το χαμόγελό σου απλωθεί στο πρόσωπό σου,φτάνοντας μέχρι τ' αυτιά,
για να δώσει τη δυνατότητα ν' ακούσεις την αγάπη
πέρα από τον παφλασμό των κυμάτων!
ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ ΤΟ ΔΙΧΤΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης συγχώρεσης το δίχτυ
ρίχνεις στη λιμνοθάλασσα
και ανάβεις τα καντήλια
στην Παναγιά Παντάνασσα.
Το εγώ σου με τις τύψεις
το σούρουπο συγκρούονται
που οι λυγμοί των προδομένων
στα κύματα ακούγονται.
Ίσως το χαμόγελό σου
πάλι σαν πρώτα φωτιστεί
και η άστατη καρδιά σου
μήπως και εξαγνιστεί.
Μόνο έτσι θα λαμβάνεις
ξανά αγάπης σήματα
που δε σ’ άφηναν ν’ ακούσεις
οι παφλασμοί απ’ τα κύματα.
ΑΡΗΣ
συνεχεια παλευει το μεσα σου με το εξω σου.αυτο εγινε μονιμη ιδεα παντου.
ΑπάντησηΔιαγραφή