Γέμισε ρωγμές η ελπίδα μου...

χάρισες το τίποτα σ ένα χαμομήλι που περίμενε τον ήλιο

κι ύστερα κρύφτηκες πίσω από φουστάνια και ηδονές.

κάποια μέρα, θα ξυπνήσεις τόσο γυμνός και απελπισμένος,

που ούτε το ύφασμα όλης της γης,

 δεν θα καλύψει τη γύμνια της ψυχής σου...