Κάθε απόγευμα έρχεσαι στο παράθυρο,

κάθεσαι στο περβάζι και κοιτάς μέσα στο δωμάτιο

ψάχνεις να με δεις...

βηματίζεις πάνω κάτω ανήσυχο 

και δεν φεύγεις ακόμη κι όταν η κουρτίνα κλείνει...

για μένα είσαι η ψυχούλα της που αγωνιά...

για άλλους ένα ενοχλητικό περιστέρι...