Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Κάθε μέρα χάνεται και μια πίστη...
αισθάνομαι ευθύνη βαριά, να διατηρήσω υπάρχοντα
και η μνήμη εικόνες...
μικρό παιδί και ένιωσα δέος στο τεράστιο κουτί,
που επιτέλους μπήκε στο σπίτι μας και θα γέμιζε τις άδειες ζωές μας.
το ίδιο δέος αισθάνομαι και τώρα,
απόκτησης... για άλλη μια μέρα...
 γυρίζοντας το διακόπτη για φως
και ανοίγοντας τη βρύση για νερό...
κερδίζοντας , ακόμη μια μέρα αξιοπρέπειας... η μήπως χανοντάς την?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου