Αράχνιασα και σε ξεγέλασα...

περίσσευα στη Ζωή σου και το ένιωθα.

έπρεπε να ζήσω στο ''επείγον''...

γλιστρούσε το μολύβι,

δεν σκιτσάριζε η Ζωή

και εσύ άλαλος και ανέκφραστος,

στη μεσημεριανή σου σιέστα

πάλευες με το γιατί...