Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Φθείρομαι μέσα στο ψέμα που με ντύνεις,
σε όλα τα αύριο που υποσχέθηκες και όλα τα είχες υποθηκευμένα.
εξοντώνομαι μέσα στη προστυχιά της σκέψης σου.
πίνεις το αίμα μου και τρως την σάρκα μου συνεχώς
κι εγώ δεν έχω τρόπο να φυγαδεύσω τα συναισθήματα μου.
πως μπορείς να είσαι τόσο ψεύτικος?
πως το αντέχεις να υπάρχεις μέσα στην αναισθησία,
αγκαλιάζοντας την αγωνία μου
και να μου ιδρώνεις με σκουριά την επιδερμίδα μου?
λυπάμαι,αλλα οι εκδρομές μοναξιάς μαζι σου, θα λάβουν τελος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου