Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Χαλάσματα και τριαντάφυλλα...
χρώματα στα ερείπια κάποιας Ζωής...
γκρεμισμένα όνειρα,
γκρεμισμένη στέγη.
δάκρυ, που πότισε τους τοίχους...
σιωπή...εγκατάλειψη...
και εσύ θρασύτατα ανθίζεις λεμονιά
και φορτώνεσαι καρπούς...
που κανένας δεν θα απολαύσει.
και εγώ φορτώνομαι πίκρα
και αναμνήσεις ξένες,
που σφυροκοπούν τα μελίγγια μου
χωρίς να τις έχω ζήσει...
χωρίς να τις αγγίξω...
κάποια άγρια βραδιά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου