Η σκανταλιάρα σκέψη μου,

πάλι σ΄ αλάνες τρέχει.

τρίβεται στα περάσματα,

πέφτει μες τα χαλίκια,

ματώνει χέρια που ακουμπούν,

γόνατα που κρατάνε.

βρομίζει ρούχα και μαλλιά,

με ιδρώτα τα ξεπλένει.

παρθένα που βατεύεται

στου έρωτα το γέλιο...