Σκοντάφτουν πια οι λέξεις μου,
τακούνια σε φρεάτια,
λερώνονται οι σκέψεις μου,
από τη μοναξιά.
χειροκροτώ το όνειρο,
κατεβασμένη αυλαία,
γύρεψα ένα χάδι σου,
κι έπεσε καταχνιά...
τακούνια σε φρεάτια,
λερώνονται οι σκέψεις μου,
από τη μοναξιά.
χειροκροτώ το όνειρο,
κατεβασμένη αυλαία,
γύρεψα ένα χάδι σου,
κι έπεσε καταχνιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου