Μετράω απώλειες σαν κέρματα σε παγκάρι εκκλησίας.

γέμισε η ατζέντα μου με τηλέφωνα πεθαμένων.

τα καλώ τις ώρες που βραδιάζει, μα κι αυτά είναι νεκρά...

δάκρυ στο δάκρυ, μεγαλώνω τη γέφυρα του χαμού,

ανάμεσα σε δυο ποτάμια που περιμένω να σμίξουν.

και εσύ την ώρα που θα την διαβαίνω,

πέρνα με το ποταμόπλοιο της συγνώμης απο κάτω,

και μ άσπρο μαντήλι,

αποχαιρέτα με!