Σκέψεις και μόνο σκέψεις...από το μέσα μου για το έξω του καθενός που ρίχνει την ματιά του εδώ...
Η υγρασία αβάσταχτη είναι στην αγκαλιά σουκαι κρύα σαν το σίδερο έγινε η καρδιά σου.Ως το μεδούλι μούσκεψακαι θέλω ν’ αποδράσω,απεγνωσμένα αναζητώ προσήλιο να κουρνιάσω.Το πνεύμα πάντα πρόθυμονα ξεπερνά τα εμπόδιαμα δε με υπακούνε πιατα σκουριασμένα πόδια.
Η υγρασία αβάσταχτη
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι στην αγκαλιά σου
και κρύα σαν το σίδερο
έγινε η καρδιά σου.
Ως το μεδούλι μούσκεψα
και θέλω ν’ αποδράσω,
απεγνωσμένα αναζητώ
προσήλιο να κουρνιάσω.
Το πνεύμα πάντα πρόθυμο
να ξεπερνά τα εμπόδια
μα δε με υπακούνε πια
τα σκουριασμένα πόδια.