Ενδοχώρα

Περιπλανιέμαι στην ενδοχώρα σου.

και στην μελαγχολία του πολιτισμού,

χάνω τα ίχνη σου.

έντεχνος και άθλιος,

σέρνομαι καταβροχθίζοντας απουσία.

φονιάς των εραστών σου,

για την τιμή της ματαιότητας,

καταλήγω ζωντανό δόλωμα,

που μ΄ αλιεύουν στην λιμνοθάλασσα

οι ψαράδες του κορμιού σου.