Τσιγάρο

Στρίβεις το τσιγάρο άτσαλα και νευρικά,με χέρια τρεμάμενα...

στεγνό το στόμα και παλεύεις να δώσεις την ποσότητα υγρασίας που χρειάζεται για να κλείσει...

σαν πληγή ανοιχτή που περιμένει το ράμμα της λησμονιάς.

με φωτιά που τρεμοσβήνει, τελειωμένη από ευθύνες, το ανάβεις.

ρουφάς το καπνό του,αχόρταγα.

πνίγεις το μέσα σου, μα δεν λυτρώνεσαι.

τον φυσάς έξω με δύναμη,προσπαθώντας να εκπνεύσεις μαζί κι όλα τα λάθη που έχεις κάνει.

να εξανεμισθούν,να χαθεί το ίχνος τους...

ταράζεσαι στην σκέψη ότι φανερώνεις μυστικά...

τ' αφήνεις στο τασάκι της υποκρισίας να καίγεται...

θα τελειώσει ,δεν μπορεί...ένα κακοφτιαγμένο τσιγάρο είναι που δεν κατάφερε τίποτα ν' αλλάξει...