Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Στο μαυροπίνακα της καρδιάς σου, η κιμωλία μου δεν γράφει...
όση πίεση και αν βάλω τα γράμματα αχνοφαίνονται και εσύ δεν ήσουν ποτέ 
παρατηρητικός στις λεπτομέρειες.
στην προσπάθειά μου η κιμωλία μου σπάει στα δύο...
συνεχίζω,ξανασπάει, συνεχίζω, ξανασπάει,συνεχίζω, δεν υπάρχει τίποτα από αυτή...
γράφω με τα ασπρισμένα μου δάχτυλα, ακόμη ελπίζω, μια λέξη μόνο,
έστω μισή, ίσως καταλάβεις, ίσως...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου