Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Παρακμή

Και εσύ περνάς,αφράτη και όμορφη,με κόκκινα μάγουλα από τον καλοκαιρινό ήλιο,και σκορπάς ζωή στο διάβα σου...ανάμεσα σε ζωντανούς -νεκρούς
αποφλοιωμένους,χωρίς ίχνη μοίρας και υπερηφάνιας...
σερνόμενοι στα σοκάκια της αλλοτρίωσης,δίχως φως μες το γέρμα της υποθηκευμένης ζωής τους.
και εσύ εκεί,χωρίς αιδώ,περιφέρεις το πορτοφόλι της συναλλαγής των ονείρων σου,σκορπίζοντας ξένο μόχθο χωρίς φειδώ,στην παρακμή που δεν σ' αγγίζει.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου