Πάντα ερχόσουν με λασπωμένα παπούτσια.

πάταγες τα ιερά και τα όσια μου.

βρώμιζες την συνείδηση και το όνειρο.

όσπου έβαλα πατάκι στη πόρτα της καρδιάς.

και σ έχασα.....

δεν άντεξες την καθαρότητα της αλήθειας μου!