Χαμηλώνεις τα τρομαγμένα μάτια σου

πόσο λανθάνεις φως μου... 

 

Στην ασφάλεια του αυτοσχέδιου καταφυγίου σου

κλείνεις στόμα μην γευτείς τις ηδονές,

αυτιά μην ακολουθήσεις τις σειρήνες,

και μύτη μην αναπνεύσεις τη ζωή .

άτεχνος στο παιχνίδι του έρωτα,

κείτεσαι νεκρός...

 Και πως απόψε να σε δω

με σκοτεινό φεγγάρι

στην έκλειψη τον έρωτα

μαζί του θα τον πάρει... 

 

 Καρτερώ...γεμίζει το φεγγάρι 

και η υπόσχεση κρατιέται από το ένα μου νύχι...