Σ  ένα  κήπο  ξεραμένο  περιμένω  να  ανθήσω

θυμάμαι  πως  ζητούσα  μια  αγκαλιά....

δεν  έδωσα  απάντηση  όμως  στο ΄΄Μ  αγαπάς?΄΄...

 Πόση ευτυχία κρύβεται μέσα σ ένα ψέμα!!!

 Παρατεταμένη διάθεση πένθους χωρίς νεκρό

θα σε συναντήσω αγκαλιάζοντας τον κορμό του λάθους μου

που ρίζωσε προς τα πάνω...

 Νεκροφόρα η μνήμη

 κουβαλά το κουφάρι του έρωτα

και δεν ησυχάζει...

 Ζευγαρώνουν και κρυφομιλούν τα ξόδια κάθε βράδυ

μα είναι αργά για να καλύψεις τη συνωμοσία...

 Κάποτε έγραφα ποιήματα για σένα...

Αν τα θυμάσαι, θα τα απαγγέλλεις στην γειτονιά των αγγέλων πια...

Καλό ταξίδι να έχεις αγάπη παλιά μου...