Ελαφροπατώντας πάνω στο όνειρο σ αντάμωσα και πάλι

γυμνός ίσκιος στο σταυροδρόμι της καρδιάς

πόσος εγωισμός και πόσο θαύμα μέσα σου....

κάνε κάτι,σχίσε τη θάλασσα,έλα πάλι...

δεν πέρασε μέρα που να μη ντυθεί η σκέψη μου με σένα....

Μου λείπουν ρε γαμώτο όλα αυτά που δεν έζησα,

 που δεν θέλησα, που δεν πόθησα...

η εκδίκηση του χρόνου είναι... ή το διαολεμένο μου μυαλό, 

μου παίζει παιχνίδια?