Ξεσκίζεις τη σάρκα μου, μα σπέρμα δεν χαρίζεις...

μυστικό φυλαγμένο από στόματα άγρια, με όρκισες να κρατήσω...

χωμένη σ ένα γυναικωνίτη η ντροπή μου...

και τα κεριά που καίνε έμαθαν να σιωπούν...