Σκέψεις και μόνο σκέψεις...από το μέσα μου για το έξω του καθενός που ρίχνει την ματιά του εδώ...
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015
Όταν η Ζωή,
χορηγείτε με μάσκα οξυγόνου,
γέρνει το βλέμμα,υποκλίνεται
στο θέλημα του Θεού!
Στον θάλαμο υπομονής, γυροφέρνεις διαρκώς... βαλβίδες, αέρια, ήχοι, σκιές. υπηρέτης μιας δύναμης που δεν αγγίζεται!
Κάτω όροφος, πάνω θλίψη...
συναίσθημα απόρριψης.
φθήνια συναισθημάτων και τέλος.
δεν υπάρχεις άνθρωπε...
ξευτελίζεσαι...υποβαθμίζεσαι.
πεταμένη ζωή στα σκουπίδια...
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015
Παίρνεις την περαταριά και έρχεσαι... λάδι σε καντήλι η θάλασσά μου. θολή εικόνα, που όλο και ξεκαθαρίζει το δάκρυ μου. μεγάλη απόσταση, μικρή Ζωή...
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015
Στην ερήμωση του νου αντιστέκομαι.
βουλιάζει η σιωπή, σε υποσχέσεις άγονες...
μετανιωμένα αστέρια,
σύννεφα μακρινά.
η θαλπωρή της σάρκας σου, αμύνεται...
πάλι ο ίδιος θα σαι, θα το δεις!
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015
Γροθιά στον ντουνιά, πληγή με αλάτι. λόγια φευγάτα αερικά, κλείνουν το μάτι. στα μυστικά του Θεού ένα δικό μου. σβήνει η γραμμή του παλμού το όνειρο μου...
Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015
Ζωή... σε βλέπω, μέσα από κουρασμένα βλέμματα, σε ακούω, γύρω από ακαταλαβίστικες λέξεις, σε αναγνωρίζω, πίσω από καρτέλες ασθενείας, σε αισθάνομαι, στα τρεμάμενα χέρια, σε μυρίζω, σε ανοιχτές πληγές, σε ζυγίζω, σε φιάλες ηλεκτρολυτών, σε αγαπώ, που σε χάνω...
Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015
Σ΄ ένα μπαλκόνι,σβησμένος πόνος με αποτσίγαρα. θέα ψυχρή... φοβάσαι και να ατενίσεις... κάτοικοι μόνιμοι στο δίπλα μέρος. και μια μπουγάδα σ΄ ένα σύρμα ανάρριχτη πρόχειρα... τρίτος όροφος... δωμάτιο 404... δοκιμασία χωρίς τέλος...