Ξημερώνει σ άδεια δωμάτια που ξέρουν τα πάντα και δεν μιλούν.

γυμνά χέρια κλείνουν ερμητικά τις πόρτες

χωρίς κλειδί, έτσι για ψευδαίσθηση...

παγωνιά έρχεται...

αιμορραγώ καημό από τα μάτια

και σκοντάφτω στα σκαλοπάτια της ανάγκης μου.

μην έρθεις!
άλλαξε ο καιρός και εγώ δυστυχώς, είμαι η ίδια, ακόμη...