Σε όλες τις ρωγμές του σπιτιού
τρυπώνει το φως...
ξυπνώ χωρίς να κοιμάμαι...
πεθαίνω από σκέψεις,
για την παρακμή του έρωτα.
κι αυτή η πόρτα μου,
έχει μέρες να χτυπήσει...