Επιστρέφω πάλι πίσω,στη ρουτίνα του τίποτα

με μάτια στεγνά, και χείλη άλαλα, απ τη καταστροφή

Επιστρέφω πάλι στη χαώδη ανιαρή μιζέρια,

σε μια ουτοπική επανάληψη του μηδενός...