Παλεύω μ αυτό το συναίσθημα διαρκείας και χάνω συνεχώς...

γνωρίζω την απελπισία και την περιφέρω στους δρόμους της Ζωής μου...

αλείφω στο ψωμί μου κάθε πρωί τη ζητιανιά και πορεύομαι...