Σκούριασαν οι οπτασίες κι εγώ ακόμη αγκιστρωμένη είμαι πάνω τους...

στροβιλίζεται η ελπίδα και σε ψάχνει...

γέμισες πληγές το σώμα που σου χαϊδεύουν ξένα δάχτυλα...

κι εγώ, κοιτάζω στη σκάλα, περιμένοντας ένα νήπιο που δεν θα κατέβει ποτέ...