Στη πρόβα θανάτου που κάνω κάθε βράδυ

φαντάζομαι έναν κόσμο ιδανικό

χωρίς χρώμα, δίχως ήχους, γέλιο, αγάπες.

έναν κόσμο σφραγισμένο κουκούλι

από επιθυμίες, όνειρα και λάθη...