Μια ζωγραφιά της προκοπής δεν έκανα
στο χάρτη της ελπίδας μου μουντζούρες
το μέτρημα μου έφερνε θολούρες
και ότι ήτανε να μάθω πάντα ξέχναγα
γονάτισα επάνω στο πηγάδι
στενό κι αυτό κι ο δρόμος που θα ρθεις
εσύ ζητάς ξανά να ερωτευτείς
κι εγώ μέσα στο φως ρίχνω σκοτάδι
το γέλιο με το δάκρυ κάνουν πρόζα
παλαίμαχοι κομπάρσοι θεατές
κρεμάω σαν σακάκι ένα χθες
και μπαίνω στην αγάπη σου φουριόζα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου