Και που δεν έταξα τον εαυτό μου...

στη δροσιά του πρωινού

στη φυγή του ταξιδιώτη

στο ηλιοβασίλεμα του έρωτα

στη μηχανή της αποτύπωσης

στο κελάηδισμα των πουλιών

στο θρόισμα των φύλλων

στο μεγάλωμα του δάσους

στο χαμόγελο της άνοιξης

στη μελαγχολία της βροχής

στην ηδονή της σοκολάτας

στο πετάρισμα των βλεφάρων

στη γέννηση της μήτρας

στην ακοή του κοχυλιού

στο κιτρίνισμα του φθινοπώρου

στη σπίθα της φωτιάς

στη γαλήνη των σελίδων

στη κάψα του καλοκαιριού

στο προσκύνημα του ελέους

στην απαλότητα του χνουδιού
στην πεθυμιά του χειμώνα
στις πατημασιές της λήθης
στο άρωμα της νύχτας 
στο δάκρυ της μουσικής 

στην μέθη του λυκίσκου

στην ελευθερία του σπέρματος

στο δικό σου σ' αγαπώ...

και που δεν έταξα τον εαυτό μου! 

κι όμως αυτός...παραδόθηκε στο χάος...