Ρίχνει πάλι το ζάρι της η μοίρα

και αποδεκατίζει.

στον ίλιγγο της σιωπής,

σπάω τα δάχτυλα να το προσέξεις...

εκεί που χθες έπεσε το χαμόγελό σου,

εκεί που σύρθηκε η ματιά σου στο πάτωμα,

εκεί που υπήρχες... και πολύ φθηνά

μου πούλαγες έρωτα...