Ψάχνω να σε βρω...
ξαπλώνω σε τσαλακωμένα σεντόνια,
κουρασμένα κι αυτά απ΄ τη Ζωή...
πατώ ακριβώς πάνω στα βήματά σου,
όλα μου είναι τόσο γνώριμα, δεν ξεφεύγω εκατοστό...
σου αφιέρωσα το αριστερό μου χέρι,
είναι στο ρυθμό σου συνεχώς.
ανοίγω τις ντουλάπες να σε μυρίσω,
ποτίζω την έγνοια σου στα λουλούδια,
μαγειρεύω αυτά που δεν έτρωγα και εσύ επιθυμούσες,
χαϊδεύω με τα δάκτυλα μου, τους τοίχους που στηριζόσουν,
σου μιλάω με τα λόγια σου,
σου φωνάζω, άλλοτε με τη σιωπή κι άλλοτε με τη κραυγή...
και ζω, για να ψάχνω να σε βρω...