Βουβές οι κραυγές,

η κρίση κρατά

ακονισμένα μαχαίρια.

φορώ την εικόνα σου,

κάθε που γέρνω το κεφάλι...

κι ένα αγνάντεμα με καρτερεί.

τύχη τα μάτια μου

ποτέ δεν είχαν,

μα η φωνή μου πάντα

διαλυόταν μες την ευτυχία...