Κοιμόμαστε μαζί,
στην άκρη της αιωνιότητας.
φιλί σπαθί, που κόβει το χρόνο,
χίλια κομμάτια...
και με σκεπάζει με χρωματιστό κομφετί,
απομεινάρι μιας αποκριάς,
που θυμάμαι πως γέλασα...
στην άκρη της αιωνιότητας.
φιλί σπαθί, που κόβει το χρόνο,
χίλια κομμάτια...
και με σκεπάζει με χρωματιστό κομφετί,
απομεινάρι μιας αποκριάς,
που θυμάμαι πως γέλασα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου