Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Πόσο με μισώ, όταν χρωματίζω με πένθος
την αγάπη σου.
φυλακίστηκα σ΄ ένα ερωτηματικό αμφιβολίας
και ο καιρός περνά...
δεν είμαι εγώ, αφού πια δεν είσαι εσύ...
το άγιο πρόσωπό σου, χάνει σιγά σιγά τη λάμψη του
και το κορμί σου άλλαξε όνομα...
μια περιφρονημένη ερωμένη είμαι,
που δύει σαν το ηλιοβασίλεμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου