Μ.Ζ

Στην άκρη της προσμονής,
ανάμεσα στην αλήθεια και στο όνειρο,
διασχίζω την λιμνοθάλασσα της μελαγχολίας
και της επιθυμίας,
μήπως στο υδάτινο καθρέφτισμα 
των ξεστρατισμένων ηλιαχτίδων,
αντικρίσω τη θαμπή μορφή σου,
που διαχέεται απαλά,
 στης ομορφιάς το σύμπαν...
και στη σκέψη μου,
η Κινέττα...
και εκείνος ο καφές,
που δεν θα κρυώσει ποτέ!!!

Μηδέν Ζωή