Μεταξοσκώληκας σιωπής
ξημέρωσα...
ξάπλωσα πλάι σου εραστής,
κοσκίνισα το σώμα σου,
άνυδρη γη, που με περίμενε...
και τώρα μετρώ τις στιγμές που γύρεψες...
κι όλο κάτι μου λείπει...