Οι λέξεις μου,

 αυτοπυρπολούμενες

ολόγυμνες σκιές,

 που αφήνουν μαύρα σημάδια στο πέρασμά τους.

νεκρές, από υποχρέωση,

ραγίζουν αδύναμα οστά εγκεφάλου,

μονομαχώντας σε αρένες εξαθλίωσης.

κι έπειτα,

 ξαπλώνουν να περάσεις

το θριαμβευτικό σου άρμα,

πάνω τους...