Στην απόχη του χρόνου,
πιασμένα συναισθήματα,
θαρρώ νεκρά στην παγωνιά...
η μνήμη απόδειξη ζωής
που αντιστέκεται,
στον ίλιγγο της επιθυμίας.
κουρασμένα κορμιά παραδίνονται...
και δεν μιλάς!
ούτε για το χθες,
ούτε για το τώρα,
ούτε για το αύριο.
μόνο μουγκρίζεις ηδονικά,
σε ξένα χάδια...