Όχι δεν είμαι αθώα!
σεργιάνισα παράνομα,
σε όνειρα εφιάλτες
ξεκρέμασμα από ναούς,
τάματα και ικεσίες.
προφύλαξα τα ψέμματα,
μην φτάσουν σε ορφάνιες,
και λήστεψα αισθήματα
 και ξένες περηφάνιες.
προσκύνησα αξιώματα,
 ραμμένα σε μανίκια
και πούλησα μισοτιμής,
 δώρα μοίρας κι αξίες.
πασπάλισα με ζάχαρη,
 πίκρες από γινάτια
και εκπόρνεψα τα δάκρυα,
 σε κόκκινα φανάρια.
πούλησα συναισθήματα,
 για δόξα που βρομούσε
και έκλεισα και στόματα,
 ανθρώπων που μιλούσαν
βούλιαξα σαπιοκάραβα,
 για το αλισβερίσι
και έχτισα στην κόλαση
 χωρίς ενδοιασμό.
μεγάλωσα το κεραυνό,
 που έκλεισα στη παλάμη
τον κρέμασα στο τοίχο,
έτοιμο πια σταυρό...
όχι δεν είμαι αθώα...