Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Κ Κ

Ο ίσκιος του δέντρου δεν ήταν για απάγκιο.
ήταν απόφαση καρδιάς, που πάρθηκε το γιόμα.
καθώς γευόταν ο ουρανίσκος τον τελευταίο καφέ,
το μυαλό έπαιρνε τις επικίνδυνες στροφές.
δεν ξέρω αν έτρεμε το χέρι σου...
δεν γνωρίζω αν κύλησε το δάκρυ σου...
αφουγκράστηκα μόνο το αχ της ψυχής σου,
και γέμισε η ματιά μου απεραντοσύνη θάλασσας,
βλέποντας την ίδια εικόνα που είδαν τα μάτια σου.
κι αυτή η απουσία... τροφή για το αύριο των λέξεων.
΄΄εδω βρήκε την γαλήνη με μια σφαίρα στη καρδιά΄΄
έτσι γράψανε, χέρια που δεν γνώριζαν,
μάτια που δεν δάκρυσαν,
σκέψεις που δεν κύλησαν,
στόματα που δεν αναστέναξαν.
έτσι γράψανε απλά.
με λόγια που στάξαν μόνο αδιαφορία,
για έναν ακόμη ΄΄αλλιώτικο άνθρωπο΄΄
έκανες σφαίρα την αγάπη και ταξίδεψες.
τραγική ειρωνεία...
κάτω από ένα δέντρο που έχει την ονομασία,
ευκάλυπτος ο ΄΄σφαιρικός΄΄!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου